Het toeristendorp Pucon in Chili heeft behalve de Villarica vulkaan niet zo gek veel te bieden. Toen we er dan ook in de regen aan kwamen waren we niet zo gecharmeerd van dit oord. Maar we huurden er wel een cabana en gingen naar de supermercado voor de weekendboodschappen. Superleuk&lekker om weer eens zelf te kokkerellen, bovendien hadden we een gezellig houtkacheltje en zo konden we ons weer een beetje met onze vrienden in Nederland identificeren.
De volgende dag brak de zon al door maar hing de vulkaan nog steeds in de wolken, dus we besloten de volgorde om te draaien en te ontspannen vóór de grote beklimming in plaats van daarna en begaven we ons naar de aguas calientes. Wel een stukje sturen op grindwegen, maar dan heb je ook wat! Erg mooie natuurlijke baden, heel warm en stinkend naar zwavel. Het schijnt heel goed voor je gezondheid te zijn… In optima forma dus voor de grote beklimming!
De zon scheen al volop toen we om 8 uur met 200 (of 2000?) andere toeristen naar boven gingen. Beetje tegenvaller, maar gelukkig hield onze gids ook wel van een beetje doorstappen en mochten we onderweg iedereen inhalen en hoefden we niet in de duizendpoot mee naar boven te stampen. Boven was het uitzicht mooi, maar de zwaveldamp die de vulkaan uitstoot minder lekker. En toen kwam het leukste van de dag/week/maand (gooit hoge ogen voor de leuke dingen top3!). We moesten een helmpje op, regenbroek, gamaschen en een superpamper aan en zagen er uit alsof we ´s avonds met de jostiband gingen meetrommelen. Stukje naar beneden hobbelen en daar was dan het begin van de lange bobsleebaan naar de voet van de vulkaan. Buikpijn van het lachen! Wat was dat cool zeg!
De dag daarna weer een dag rijden (maar gelukkig over asfalt) om de auto af te leveren in Bariloche. En op pakjesavond hadden wij bingo avond in de nachtbus naar Mendoza. Eerst dachten we dat het een geintje was, die bingopapiertjes, maar toen riep de bussteward bloedserieus de nummers om en was iedereen (ook wij) druk in de weer met de bingo. Helaas kregen wij geen voorsprong op grond van taalachterstand en ging de prijs aan onze neus voorbij.
In Mendoza (jullie vast bekend van de Albert Heijn wijn) informeerden we eerst even over de (on)mogelijkheden van een Aconcaguabeklimming en hebben vervolgens de benenwagen de stad in genomen. De stad is best mooi (vooral de pleinen) en ademt een mediterrane sfeer uit, kwam misschien ook wel door het grote temperatuurverschil met Bariloche… ´s Avonds was er bij ons hotel om de hoek een presentatie van een wijnboer met discussie over zijn 5 wijnen. Dat was natuurlijk erg interessant en lekker! Daar hadden we ook de gouden tip gekregen over bodega Ruca Malen waar je na een rondleiding kon lunchen. De hoofdpijn was net met paracetamol overwonnen maar na de vijfgangenlunch met bij elke gang een andere wijn was ie er weer hoor! Maar het was het wel waard, heerlijke wijnen, heerlijke happen en allemaal supervriendelijke mensen!